Doorgaan naar hoofdcontent

Destructief “modern” clangedrag in Nederland.

Op 22 maart 2014 schreef ik op dit blog een reactie (hier te lezen) op Chris Rutenfrans' artikel in de Volkskrant genaamd ‘Denken in groepen is achterlijk’. Dat artikel was een reactie op Wilders’ bekende ‘minder Marokkanen’ uitlokking van enkele dagen daarvoor, op 19 maart. In mijn reactie op Rutenfrans’ artikel verwees ik via een link naar dit onderhavige artikel van Mellema. Het bleek mij onlangs echter dat die link niet meer werkte. Gelukkig heb ik ooit dit artikel zelf opgeslagen en kan ik het nu weer als link doorgeven op mijn eigen blog. Om die reden staat dit artikel hier nu. Ik heb Stefan Mellema niet kunnen opsporen. Mocht hij bezwaar hebben tegen dit gebruik van zijn artikel dan hoor ik dat wel. Ad Rek
.

Destructief “modern” clangedrag in Nederland

Door Stefan Mellema, 26 November 2007

Als we de neiging van veel autochtone Nederlanders om toch maar vooral elkaar, maar niet onze allochtonen te bekritiseren eens bekijken vanuit het perspectief van de evolutiebiologie, dan wordt opeens het één en ander duidelijk. Zo had u het waarschijnlijk nog niet bekeken!

Wel hard optreden en roepen om harde actie tegen vandalistische scholieren, maar niet tegen de straatterroristen. Wel rechts hard aanvallen op vermeende discriminatie van minderheden maar niet net zo hard de onverdraagzaamheid van een groeiende groep medelanders aan de kaak stellen. Wat is er toch aan de hand met Nederland? Is het slechts angst voor en de onzekerheid over de „nieuwe“ culturen, of is er meer aan de hand? Het probleem gaat veel dieper. Het ligt op een primitief en evolutionair bepaald niveau waar we ons allen maar niet aan kunnen onttrekken: Het menselijke clangedrag!

De huidige mens is het meest intelligente „beest“ op deze aardbol. Dat het zo ver is gekomen heeft veel te maken met een gedurende vele tienduizenden jaren geperfectioneerde samenlevingsvorm: De clan!

In de prehistorie was het leven geen pretje. Vijandige stammen, roofdieren, honger, koude, dodelijke ziekten, en niet-1,2,3-dodelijke parasieten waardoor je als het even tegenzat je je hele miserabele en vaak korte leven verzwakt en pijnlijdend rondliep. Maakte je echter deel uit van een groep mensen, dan steeg de kans om te overleven en je voort te planten significant. Voldoende grote groepen werden minder snel aangevallen en hadden veel minder last van roofdieren. Bovendien konden ze door een goed afgestemde taakverdeling en de daarmee gepaard gaande specialisering per persoon meer voedsel verzamelen dan een eenling, wat o.a. zeker cruciaal was om bijvoorbeeld in Europa, de winter door te komen. Leden van een clan waren vaak fitter, gezonder, sterker. Iets wat dan weer hielp om succesvoller te zijn bij de jacht, het verzamelen en het grootbrengen van de kinderen. Hoe langer de ouders overleefden hoe succesvoller de nakomelingen waren. Sterker nog, hebben de kinderen zowaar grootouders dan stijgt de overlevingskans nog verder!

Eén van de grootste zorgen van de mens in die tijd was dan ook om vooral niet verstoten te worden door de rest van de clan, want dat stond dan vaak gelijk aan je doodvonnis. Je moest er dus voor zorgen geliefd en nuttig te zijn en te blijven voor de groep. Een simpele daad om je geliefd te maken in de groep kunnen we al bij de apen ontdekken: Elkaar vlooien. De mens was in aanleg slimmer en ontwikkelde over lange tijd een heel arsenaal aan methoden om aan de profitabele binding met de groep te kunnen werken. Dat we vandaag de dag talen kunnen spreken, een uitgebreide mimiek en lichaamstaal hebben, en daarbovenop allerlei complexe emotioneel intelligente omgangsvormen ontwikkeld hebben, komt simpel en alleen omdat we daarmee ons overleven binnen de clan konden en nog steeds kunnen „verzekeren“.

Maar door een emotionele binding aan de groep bereikte men nog meer: Een hechte groepsband hield de clan ook in moeilijke tijden bij mekaar, waardoor juist de sociaalste clans konden overleven omdat die het stabielst waren. Sociaal gedrag was dus voordelig voor zowel het individu als de clan. Een win-win situatie! (Maar er zit een addertje onder het gras zoals u verderop kunt lezen.)

Oorspronkelijk bestonden de clans vooral uit families. Waarbij de genetische verwantschap leidde tot opofferingsgezindheid, ook wel altruïsme genoemd. Liefde, hoe hard en koud dit ook mag klinken is dus gewoon een bindingsfactor die we in de loop van onze evolutie hebben „opgepikt“, omdat dit ons als soort succesvoller maakte (wat natuurlijk niets afdoet aan de schoonheid van liefde!). Later werden de groepen mensen groter, vooral toen de landbouw werd ontwikkeld en men het zich kon veroorloven zich ergens te vestigen (jagers waren nomaden omdat een jachtgebied snel uitgeput was). In de groeiende nederzettingen kwamen steeds meer families samen. Om toch met elkaar uit te komen had men vanaf toen meer dan alleen altruïsme op grond van de bloedband nodig. Vooral in de nederzettingen werden daarom alle vormen van taal ontzettend belangrijk om conflicten vreedzaam op te lossen. Omdat rebellen de interne vrede verstoorden en dus in principe de samenhang bedreigden waren ze nooit geliefd. Dat we vandaag de dag noch steeds rebellen (klokkenluiders, ja zelfs andersdenkenden kun je hiertoe rekenen) kennen hangt ermee samen dat ook zij een nuttige functie vervulden (en nog steeds vervullen!), oa om de clan tijdig tegen dreigende gevaren te waarschuwen (wat dan weer bijdroeg aan het succes van de clan).

Vandaag de dag kunnen de meesten van ons niet meer één bepaalde clan aanwijzen waarvan we deel uitmaken. De moderne mens begeeft zich gedurende zijn leven in en door vele clans en clanstructuren: De familie, de school, het voetbalteam, de politieke partij, de gemeente, het land, de religieuze gemeenschap, alle mogelijke clubs. Deze zijn in principe allemaal als clans te identificeren, en wel zodra we ons als deel van een bepaalde groep voelen. We voelen ons thuis in het voetbalteam, de kerk, de moskee, de partij, bij deze krant, bij die televisiezender, enz.

En na vele tienduizenden jaren zitten we muurvast aan onze drang tot altruïsme en vriendelijk, sociaal te zijn tegenover elkaar om maar die clanvrede te kunnen bewaren. De aanleg voor deze gedragingen zijn in ons genoom (de gehele verzameling genen) verankert. Nu begrijpt u misschien ook waar die angst bij velen voor eenzaamheid vandaan komt... Tegelijkertijd zitten we ook muurvast gelijmd aan onze afkeer van rebellen (klokkenluiders, andersdenkenden, enz.) omdat die de vrede, de sociale cohesie kunnen bedreigen. En ja, en dan sluimert er in ieder van ons ook nog eens een potentiële „rebel“....

Als je als clan bedreigd word is het eerste waar je naar kijkt de vrede in de eigen groep. Want eendracht is inderdaad macht. Samen sta je sterk... ook tegenover de vijand. Dat heeft de evolutie ons bewezen en zo heeft de evolutie ons geselecteerd. Duikt er in het territorium, bijvoorbeeld afgebakend door de landsgrenzen van de clan „Nederland“, een als mogelijke bedreiging opgevatte nieuwe clan op, dan zullen de rebellen zich hier als eerste tegen weren en de clan waarschuwen. Of dit nou als terecht of niet wordt ervaren door de meerderheid van de clan, hangt af van de dynamiek in de clan.

Als je in een clan zit die al tijden voorspoed kent en gevrijwaard is gebleven van gewapende conflicten, dan overheerst het op eenheid gerichte groepsgedrag. De agressieve alfamannetjes binnen de clan zijn sociaal gecastreerd en beetje bij beetje wordt hen hun oorlogstuig weggenomen (ze vervullen volgens de pacifistische meerderheid in de clan geen belangrijke functie meer). In een clan (samenleving) die in slaap gewiegd is door langdurige vrede is de verdedigingsdrang en territoriumdrang weggeëbd. Altruïsme en socialisme overheersen en bepalen de toon in de clan. In zo’n atmosfeer hebben clan-interne rebellen het altijd moeilijk en worden de eerste en meest luidruchtige rebellen vaak verstoten of zelfs gedood, en worden de vriendelijke rebellen genegeerd. Alleen de meest doortastende en verbaal agressiefste rebellen hebben een kans. Maar alleen als ze op een achterban kunnen rekenen die zo groot is dat het voor de clan niet meer mogelijk is deze groep uit te stoten zonder dat dit zware consequenties zal hebben. Van dit soort rebellen kun je dan alleen nog maar afkomen door ze te vermoorden of met alle mogelijke trucs van de achterban te isoleren..... Vaak opereren zowel de rebellen als de anti-rebellen echter met enige voorzichtigheid. De rebel omdat hij het liefst niet uitgestoten wil worden door zijn gedrag, maar ook de anti-rebellen omdat die ervoor beducht zijn zelf op een gegeven moment ervan beschuldigd te worden dat ze de eenheid op het spel zetten.

Maar er speelt meer: Een clan die al lang geen oorlog heeft gekend maar wel veel voorspoed is veel opener naar buiten toe. Dit biedt de kans aan opportunisten, waaronder uitbuiters en groepen die niet geïnteresseerd zijn in het behoud van de clan, zich in te nestelen en te groeien ten koste van de oorspronkelijke clan. Als de meerderheid van de clan beseft dat het aantal opportunisten zo groot is geworden dat ze een bedreiging is gaan vormen voor de sociale cohesie is het al vaak te laat voor een vreedzame oplossing (alleen door stevige concessies te doen en het territorium op te delen kan men nog vreedzaam uit elkaar gaan). De groeiende nieuwe clan bedient zich daarbij, zolang zij klein en zwak is, van een bekend biologisch fenomeen om zo weinig mogelijk op te vallen: behavioural mimicry. De nieuwe clan veinst mee te doen, maar doet dit in feite niet of nauwelijks (in ieder geval te weinig). Dit al dan niet meedoen is meetbaar! Een nieuwe clan die grotendeels assimileert gaat op in de oude clan. Een nieuwe clan die niet assimileert zal vanuit het puur evolutionaire oogpunt niet(!!!!) deel uitmaken van de clan! Niet, not, nein, non, no, njet! Punt! Maar behavioural mimicry is natuurlijk niet alleen aan "vreemde" clans voorbehouden. Het komt ook veelvuldig voor binnen de eigen clan en vermindert zo het succes van deze groep mensen.

De tragiek van de menselijke soort is dat zij vast zit aan alle eigenschappen die de evolutie haar meegegeven heeft. Maar deze eigenschappen staan ons allen niet ten aller tijde zomaar ter beschikking. Ze zijn vaak, zeker als het op gedrag aankomt, slechts latent aanwezig in onze genen (genotype). Vele van deze eigenschappen moeten door elke generatie, door ieder mens geoefend worden (resulterend in gedrags-phenotypes). Alleen die clans die op gezette tijden gedwongen worden hun territorium af te bakenen en te verdedigen zullen voor een lange periode succesvol zijn omdat praktisch alle generaties „weerbaar“ zijn gemaakt. Alle andere clans lopen door een te lang durende vrede uiteindelijk het risico ten onder of tenminste door een diep dal te gaan, omdat zij alleen nog maar bestaan uit een reeks van generaties die slechts altruïsme en socialisme heeft gepraktiseerd.

Dat velen in de "Nederlandse clan" de mond vol hebben van „de open samenleving“ en het bestaan van een Nederlandse identiteit ontkennen, duid erop dat de Nederlandse clan al zover is gekomen dat zij het afbakenen en verdedigen van het territorium aan het opgeven is. Dat klinkt allemaal zeer nobel en vredelievend natuurlijk, maar een open samenleving zonder identiteit heeft op termijn geen overlevingskans zolang er nog steeds clans zijn met een sterke identiteit, die binnen die open samenleving hun eigen territorium afbakenen, steeds uitbreiden, en bereid zijn deze met geweld te verdedigen.

Het overgrote deel van de clan Nederland is niet bereid andere clans te bekritiseren, en als deze geweld gebruiken niet bereid deze clans het vuur aan de schenen te leggen. Tegelijkertijd is zij wel bereid binnen de eigen clan hard tegen rebellen op te treden, en lijkt nu zowaar zelfs bereid hard op te treden tegen de eigen nakomelingen (scholieren) maar niet tegen die van de andere clans. Dit is dus de typisch evolutionair bepaalde reactie van de mens op dreigend gevaar: Eerst orde op zaken stellen in de eigen clan, desnoods met geweld!

Want dat bijvoorbeeld de islam deel zou uitmaken van de Nederlandse clan lijkt niet te kloppen. Het klopt ook niet als je naar de reacties van de clan Nederland kijkt: Als de moslims echt deel uit zouden maken van de Nederlandse clan zouden ze net zoveel harde kritiek te verduren moeten krijgen als de rechtse oppositie. Dan zouden de straatterroristen (verbaal) net zo hard aangepakt worden als de vandalistische scholieren. Dan zou de islam net zoveel kritiek te verduren krijgen als het christen- en jodendom. Dat de clan Nederland zo vriendelijk is voor bepaalde andere clans is omdat ze bang is voor deze clans. En dat ze zo onvriendelijk is voor de eigen rebellen (in dit geval scholieren, rechtse politici, luidruchtige andersdenkenden, etc) omdat ze bang is dat de sociale cohesie in de eigen clan Nederland bedreigd wordt. De clan Nederland is dus niet alleen bang voor andere clans maar ook voor haar eigen rebellen. Maar de uiteindelijke agressie richt zich vaak slechts tegen de rebellen van de eigen clan!

Maar als u nu denkt dat dit allemaal automatisch tot een totale oorlog moet leiden heeft u het mis. De evolutie heeft laten zien dat er verschillende oplossingen zijn. Het is goed mogelijk dat al deze oplossingen uiteindelijk helemaal vanzelf zullen intreden: De clan Nederland valt uit elkaar (de polarisering is in volle gang, de hoeveel groepen en hoe groot deze groepen zullen zijn is moeilijk te voorspellen); clans vergroten en verdedigen hun eigen territoria (zijn bepaalde clans al lang mee bezig); gewapende conflicten tussen clans, gedeeltelijke assimilatie over en weer, etc.

Er kan uiteindelijk een nieuwe agressievere "clan Nederland“ ontstaan die bestaat uit mensen die wel een territorium gaan afbakenen en verdedigen; en als er twee elkaar vijandig gezinde clans bestaan die elkaars territorium betwisten is een gewapend conflict voorgeprogrammeerd.

De evolutie wint altijd want zij heeft alle tijd. Elke politiek, of zij nu links of rechts of anders is heeft een houdbaarheid van slechts enkele generaties, want zij is als een druppel in de oceaan van de tijd en wordt weggespoeld met de eerste de beste nieuwe golf. Alleen een clan Nederland die zich daarvan volledig bewust is en blijft, die onafhankelijk van de heersende politieke stroming de moed heeft zijn territorium af te bakenen en te verdedigen tegen andere clans, en bereid is echt naar zijn rebellen te luisteren en daaruit consequenties te trekken heeft een zekere beperkte eeuwigheidswaarde. Alle andere clans zullen eerder vroeger dan later ten ondergaan.

Ik heb het over een "beperkte eeuwigheidwaarde", want van welk politiek of religieus pluimage dan ook, we zijn eigenlijk toch allemaal maar onthaarde holbewoners in een keiharde wereld. Vroeger kwamen de rebellen vooral van "links", nu komen ze steeds vaker van "rechts", en wie weet uit welke hoek de toekomstige rebellen komen. En we zijn dan wel de meest intelligente soort, maar of we ook de meest succesvolle zijn? Ik denk het niet. Als ook de laatste menselijke clan uitgestorven zal zijn (over een paar miljoen jaar gok ik even) lopen vele insecten inclusief de kakkerlakken waarschijnlijk nog steeds rond. Deze beestjes overleven zelfs de harde straling na atoomexplosies. En wat heet intelligent als je mekaar voortdurend loopt uit te moorden? Maar als elke rechtgeaarde holbewoner ben ook ik zo egoïstisch dat ik vrij wil kunnen leven en dat mijn nakomelingen dit ook zouden moeten kunnen. Ik heb dus geen andere keus dan te kiezen voor de clan die het beste bij me past. En de evolutie (of de schepper zo u wilt) bepaald dan achteraf wel of dit de juiste keuze was.

Geraadpleegde literatuur (oa):

- Human evolutionary genetics, origin, peoples and disease. Jobling, Hurles and Tyler-Smith. 2004 Garland Publishing.

- The Molecule Hunt. Archeology and the search for ancient DNA. Jones. 2001 Penguin books Ltd.

- Evolutionary Biology. Futuyama. 3rd edition. 1998 Sinauer Associates, Inc.

- Evolutionary Analysis. Scott and Freeman. 3rd edition. 2004 Pearson Prentice Hall.

- Evolution. The four Billion Year War. Majerus et al. 1996 Addison Wesley Longman Ltd.

- The Blind Watchmaker. Richard Dawkins. 1986 Penguin Books Ltd.

- Primal leadership. Realizing the Power of Emotional Intelligence. Daniel Goleman et al. 2002 harvard Business School Pres, Boston.

- Die letzten Tage von Europa. Ein Kontinent verändert sein Gesicht. Walter Lacqueur. 2006 Ullstein Buchverlage GmbH, Berlin.

Reacties

Anoniem zei…
dank voor het bewaren van dit artikel; een boeiende kijk op een anders onverklaarbaar fenomeen - het 'weg met ons' denken

Populaire posts van deze blog

De onwerkelijkheid van het waarneembare en De onwaarneembaarheid van het werkelijke.*

Dit artikel is bedoeld de aandacht te vestigen op de moderne renaissance van het metafysisch idealisme, de opvatting dat de werkelijkheid in essentie geestelijk is. Tevens als een oproep om te onderzoeken of een vergelijkende studie, uitwisseling en wederzijdse kritiek tussen esoterie en analytisch idealisme mogelijk is en wellicht zinvol is. Dit is een bescheiden eerste poging. Ad Rek De stelling in de titel opent de vraag en suggereert tevens dat onze werkelijkheid illusoir is en er een ‘echte’ werkelijkheid bestaat die we niet kunnen waarnemen. Hoe kun je het over een onwaarneembare werkelijkheid hebben. Die kun je toch niet waarnemen? Sla je dan niet aan het fantaseren, ga je niet juist dan jezelf iets illusoirs en onwerkelijks voorstellen? Dat kan je toch niet serieus nemen, behalve als sprookje, sciencefiction, fantasie of godsdienst? Om werkelijkheid van onwerkelijkheid te onderscheiden zijn we aangewezen op waarneming en het verwerken van die waarneming. Waarne

Cursus Analytisch Idealisme en Esoterische filosofie

Een cursus aan de hand van 11 video’s door Bernardo Kastrup De fysisch/materialistische wetenschap is een grens gepasseerd. Vooral door de quantum (deeltjes) fysica is het voorbij de grens gegaan van wat men materie noemde. Echter dat wat voorbij die grens werd gevonden werd (en wordt) nog steeds benoemd en geduid zoals men dat in het materialistische denken gewend was. Er worden nog steeds benamingen uit de materialistisch wetenschappelijke begrippenkader gebruikt. Bijvoorbeeld wordt het woord deeltje gegeven aan iets dat geen deeltje meer is. Wat betreft het woord golfje blijkt men niet echt uit te kunnen leggen wat er golft. Men zou zichzelf rekenschap kunnen geven van wat er ontdekt is en er de consequenties uit kunnen trekken. Men zou denken en visie kunnen herzien en aanpassen. Dat zou een hele omwenteling van onze visie op de realiteit en de wereld betekenen. Zo’n alternatieve visie kennen we uit niet-westerse culturen maar ook uit westers idealisme en mystiek. Blijven w

Esoterische Filosofie en Analytisch Idealisme

Esoterische filosofie is in het westen in meerdere bewegingen te vinden. In dit artikel kijken we naar het relatief moderne werk van H.P. Blavatsky. We pogen een vergelijking, kritiek en uitwisseling tussen esoterische filosofie en het moderne Analytisch Idealisme in gang te zetten. Hoe vruchtbaar zou een uitwisseling kunnen zijn? Het werk van H.P. Blavatsky (hierna HPB) kan gezien worden zien als een relatief moderne uiting van de esoterische filosofie. In dit artikel gaan we proberen om overlappende aspecten van esoterische filosofie en analytisch idealisme aan te wijzen. Bernardo Kastrup’s (hierna BK) schrijft in zijn boek Brief Peeks Beyond over eenzelfde missie als die van HPB in haar tijd. Bk zegt het op blz 148, meer specifiek op onze tijd gericht zo: "Wanneer de economisch succesvolle en intellectueel invloedrijke elite - een kleine minderheid van de populatie - niet langer in staat is dat succes en die invloed te ontlenen aan het materialisme, zal het paradigm