De transhumane toekomst is een leugen. Wat transhumanisten transformatie noemen is in feite alleen maar een vermeerdering en uitbreiding van wat mensen zelf al kunnen en doen. Namelijk informatie opstapelen en verwerken, intelligentie vermeerderen en uitbreiden. Wij mensen doen dat in feite al lang, we hebben geleerd dat wie niet sterk is slim moet zijn, en we leerden dat kennis macht is. We concurreren met elkaar en we zijn altijd in een zekere angst dat de ander intelligenter is en meer macht heeft en hoe die dat zal gebruiken. Dit mechanisme breidt zich door de nieuwste ontwikkelingen meer en meer uit. De mogelijkheden worden groter en groter. Dit culmineerde in Informatie Technologie (IT) en Informatie Communicatie Technologie (ITC) en nog meer verder geavanceerde ontwikkelingen. Computers en robots worden alsmaar slimmer en kunnen zich al leren aanpassen en een zelflerend vermogen ontwikkelen. Maar al met al blijft het een uitbreiding en specialisatie van eenzelfde faculteit van de mens, namelijk intelligentie, het verstandsdenken. Het blijft het mentale niveau, het verstand dat ontwikkelt is door en voor overleving. Inderdaad zoals de transhumanisten geloven, een verdere ontwikkeling van de darwinistische evolutie idee. De post-darwinistische mens die nu - althans dat is hun ideaal, post-biologisch gaat worden, hoewel om te beginnen nog gedeeltelijk. In feite dus volledig gebaseerd op de materialistische zienswijze op mens en werkelijkheid.
De angst wordt nu dat we niet aan andere mensen maar aan deze superintelligente ongecontroleerde zelfstandige 'dingen' worden overgeleverd, of misschien aan enkele mensen of machten die deze dingen kunnen gebruiken en sturen. Onze vrijheid, onze authenticiteit en persoonlijke leven voelen we in gevaar komen.
Echter, in feite worden we verslagen door een uitvergroting en specialisatie van een faculteit van onszelf, het verstand, hetgeen eigenlijk slechts een aspect is van ons denkvermogen. Het wordt monsterlijk en onze angst lijkt terecht. Angst is een slechte raadgever in de vorm van een emotie maar het voldoet misschien in dit geval wel als een intuïtieve wijsheid.
Je kan er ook anders naar kijken, namelijk als een confronterende spiegeling. Dat eenzijdige onderdeel van ons denkvermogen staat inderdaad uitvergroot en dreigend voor ons maar dit betekent dus dat dat deel van ons nu concreet geobjectiveerd is en we het veel minder vaag van binnen ervaren. We kunnen het zien, we staan er tegenover, we kijken ernaar als in een uitvergrotingsspiegel.
We kunnen ons nu afvragen, wie of wat is dat wat kijkt? Is dat ‘kijken’ en die kijker hetzelfde als dat wat gezien wordt? Of misschien iets anders in ons? Wat voelen of ervaren we als we verder naar binnen kijken dan ons verstandsdenken en bijbehorende emoties, wat worden we nu gewaar? Precies op dit punt ligt de kans van deze crisis
Transformatie
Wat kunnen we onder transformatie verstaan. Het ideaal waar mensen naar streven is toch heel vaak om meer liefdevol, harmonieus, vredevol, gelukkig, altruïstisch, creatief enz enz te zijn of te worden. Wat we dan als een transformatie ideaal in deze zin zien is eerder een mens zoals Jezus, Boeddha, Mohammed, Shankaracharya of een Socrates. Niet een biologisch annex silicone, metaal mechanisch mens met geprogrammeerde (en in de toekomst zelflerende) chips in de hersenen ingebracht. Eerder een meta mens, een supermens in wie een andere faculteit zich is gaan ontvouwen dan de ons bekende gevoelens, wil en ratio. Een nieuwe menselijke dimensie, een mutatie in de menselijke geest als het ware. De term transformatie verwijst dan naar een transcendente werkelijkheid die de ons tot nu toe bekende facetten van ons menszijn overstijgt. Het woord overstijgen moet niet al te letterlijk worden genomen. Soms past verdieping of realisatie beter en soms hebben mensen helemaal niets met hoger of dieper maar wel met stiller of eenvoudiger.
Wat deze verwoordingen met elkaar gemeen hebben is dat men zich iets realiseert. Men realiseert zich zijn/haar eigen werkelijkheid. Of/en men realiseert de ware aard van de werkelijkheid om ons heen. Bijna altijd spreken mensen die dit ervaren over een andere werkelijkheid, een die als meer werkelijk wordt ervaren. Dit wordt vanuit spiritualiteit en theosofie als de inhoud van het woord transformatie naar voren gebracht en werkt als tegenwicht voor hoe de transhumanisten het gebruiken. Hun idealen liggen op het horizontale vlak en zijn puur materialistisch. In feite hebben ze het begrip transformatie gekaapt en gebruiken het op een gemakkelijke en verleidelijke manier. Schrikbarend veel mensen trappen daar in. Wat wij kunnen doen is onze alternatieve stem en alternatieve ideeën laten horen.
Er bestaat een boek met de titel: ‘Dieren zijn wat mensen hebben’. Deze titel zinspeelt er op dat we iets dierlijks in ons hebben maar dat niet alleen zijn. Dit kunnen we transponeren naar onze huidige situatie: Intelligentie is wat wij mensen hebben. Maar dus niet alleen dat zijn, het is niet onze hoogste faculteit. Middels deze nieuwe AI ontwikkelingen lijkt het onze huidige les en uitdaging te worden om intelligentie van bewustzijn te gaan onderscheiden.
In onderstaande video vind je een argumentatie door Bernardo Kastrup over waarom AI nooit bewustzijn zal kunnen hebben. Je vind het onderwerp daar vanaf minuut 10.15
Reacties