Doorgaan naar hoofdcontent

Rutenfrans en het Nederlandse clangevoel.

.

Minder Marokkanen

Als mij de vraag gesteld zou worden; meer of minder Marokkanen in Nederland, dan zeg ik ja, liever minder. Een immigratie stop van 10 jaar uit Islamitische landen zou mij wel wat lijken, er zijn er veel te veel. Dit land kan het niet verwerken, iedereen kan dat zien als hij/zij dat durft tenminste. Deze dingen denk ik bij mezelf zonder ze uit te spreken. Zo denk ik bijvoorbeeld regelmatig dat ik minder hoofddoekjes wel fijner zou vinden. Minder lichaamsverbergende kleding zou ik ook heel fijn vinden. Ik krijg altijd een naar gevoel bij het zien van die volledig verpakte vrouwen tijdens het winkelen, ze zijn niet gekleed maar bekleed, dogmatisch, star en stijf. Belangrijker nog vind ik de redeneringen die Marokkanen en Turken er op na houden waarvan ik de logica niet kan volgen. Het komt er wel altijd op neer dat zij elkaar nooit afvallen of bekritiseren (want geloofsgenoten) en altijd onschuldig zijn en dat de anderen (wij) het gedaan hebben. Wij meten altijd met twee maten zeggen ze, en zij niet natuurlijk. Daar heb ik zo tabak van dat ik dan ook denk; liever wat minder Marokkanen. Die mentaliteit moet niet te groot worden hier.

In plaats van minder Marokkanen denk ik vaak; minder immigranten uit niet-westerse landen. Maar dat is natuurlijk veel te genuanceerd geuit, dat loopt niet lekker. Minder Marokkanen, dat gaat lekkerder. Ik ken mensen die soms spreken over Turkse Marokkanen, of over ‘al die buitenlanders’. Het woordje Marokkaan geldt soms voor al die anderen ‘die niet bij ons horen’. Niet leuk voor die goeie en fijne Marokkanen natuurlijk maar die moeten maar eens nagaan hoe het komt dat hun naam zo gebruikt wordt. Toen ik de ‘meer of minder’ vraag van Wilders gescandeerd beantwoord hoorde worden met: ‘minder! minder! minder!’ kreeg ik een heel naar gevoel in mijn lijf. Een ander naar gevoel trouwens dan bij het zien van die Turkse en Marokkaanse gepropklede vrouwtjes. Het kwam meer in de buurt van dat nare gevoel dat ik ook heb als ik die Allah uh akbar schreeuwers hoor.

De dag nadat Wilders zijn ‘meer of minder Marokkanen’ vraag stelde schreef Chris Rutenfrans een opiniestukje over Wilders in de Volkskrant onder de titel: “Denken in groepen is achterlijk”. Hij vindt de uitspraak van Wilders fout, en legt uit:

"Het zit zo. In onze cultuur is de cruciale entiteit niet de stam, niet de familie en ook niet het gezin, maar het individu. Je mag een individu niet beoordelen naar de eigenschappen van de groep waartoe hij behoort. Als je zegt 'graag wat minder Marokkanen', dan suggereer je dat je Marokkanen wilt weigeren in je gemeente met een beroep op het negatieve imago dat Marokkanen als groep hebben, omdat die groep een nogal hoge criminaliteit vertoont. Dat mag niet, omdat die groepseigenschappen niets zeggen over de eigenschappen van individuele Marokkanen, die heel goed wetsgetrouw en hardwerkend kunnen zijn. Denken in groepen is achterlijk, schrijft W.F. Hermans. Ieder individu heeft er recht op onbevooroordeeld behandeld te worden, dus onafhankelijk van zijn biologische en sociale attributen. Alle individuen zijn gelijk.”

Rutenfrans vult hier met graagte in wat Wilders volgens hem suggereert. Hier vallen nog heel wat woorden over te wisselen. Wat ik nu interessanter vind is de ontmoeting tussen een individualistische en een collectivistische cultuur. Denken in groepen is achterlijk zegt hij hier instemmend met W.F. Hermans. Ja, dat is achterlijk als je het bekijkt vanuit een westers cultureel standpunt waar de cruciale entiteit het individu is. Rutenfrans is hier de moderne westers individualistische dominee die zijn gelovige landgenoten (en veronderstelde geloofgenoten) vermanend en veroordelend toespreekt. Maar goed beschouwt zegt hij hier dus dat de Marokkaanse cultuur achterlijk is want die gaat inderdaad uit van stam, familie en gezin en ook heel sterk van uit een etnisch bewustzijn, bovendien van de Islam als entiteit en identiteit. Zou hij zich dat wel realiseren vraag ik me af. Overigens worden de Marokkanen in dit geval aangesproken op hun Marokkaanse nationaliteit, op hun eerste paspoort dus eigenlijk.

.

Marokkaans groepsdenken

Zou Rutenfrans er voor zijn om Marokkanen(en andere immigranten)in het kader van hun integratie in Nederland op dit individualisme aan te spreken en ze te kritiseren zoals hij dat ook doet met Wilders en met autochtone Nederlanders?, ze hebben toch een Nl. paspoort en zijn hier geboren? Ik dacht het niet, bang als hij is dan een racist genoemd te worden. Ik vind dat hij dan een uitzondering maakt op grond van hun afkomst, oftewel hun kleur, geloof, cultuur en etniciteit. Maar dit mogen we geen discriminatie of racisme noemen, en de vraag van Wilders natuurlijk wel, want dat is wat vele opinieleiders willen. De elites voelen zich de hoeders van het Nederlandse (klootjes) volk. Ze lijken zich op te stellen als de Marokkaanse geestelijken en eigenlijk net als de Marokkaanse Koning; 'hoeder van de gelovigen'.

In mijn beleving hoort Rutenfrans thuis bij het gedachtegoed waar ook Jacques Wallage ooit van getuigde met diens uitspraak:

"wie zijn wij om een eerstgeboorterecht uit te oefenen, hoezo is Nederland voor zijn inwoners? Iedereen heeft recht op dit stukje aarde, waarom zouden wij, toevallige inwoners, daar enig bijzonder recht op doen gelden?".

.

Meer marokkanen

Of Wallage hier nu nog steeds achter staat weet ik niet en is niet zo van belang. De uitspraak illustreert een moderne universele visie op mens en wereld. Het is een kosmopolitische geest, het gaat over universele mensenrechten en individuele vrijheid van meningsvorming en -uiting. De meeste opinieleiders gaan hier van uit en propageren dit. Het is de hoofdstroom in het denken in dit land. Het geeft grond en voeding aan ‘Help nationaal bewustzijn, etnisch bewustzijn en specifieke eigen cultuur de wereld uit, te beginnen uit Nederland’. Het geeft grond en voeding aan het veronachtzamen en zelfs afschaffen van een bevolkingspolitiek en immigratiepolitiek.

Ik vind dit een elitaire houding die getuigd van naïviteit, achteloosheid en onverantwoordelijkheid. Lang niet iedereen laat zijn Nederlandse identiteit, nationaliteit en cultuur zomaar los, zoals de cultureel marxisten en kosmopolitische wereldburgers dat graag zouden zien, kijk maar naar bijvoorbeeld de zwarte piet discussies. Deze elite heeft echter een grote invloed op het zelfbesef in dit land, evenals in de meeste landen van West Europa trouwens. Dit universele mens- en wereldbeeld geeft grond en voeding aan een ‘Meer! Meer! Meer! antwoord’ op de vraag: ‘willen jullie meer of minder Marokkanen in dit land?’ Meer? Oké, dan wordt dat geregeld! Nee zegt u?, nou het wordt toch zo geregeld en u bent een racist'. Dit is hoe het beleid in Nederland gevoeld wordt en vaak heel letterlijk gevoerd wordt. Het gevolg hiervan is nou precies wat we op 19 Maart naar boven zagen komen.

Waarom willen ze minder Marokkanen? Omdat het niet loopt met de integratie. Want wat willen die immigranten? Ze willen integreren maar wel met vooral behoud van identiteit en ook met behoud van geloof en cultuur. Met andere woorden meneer Rutenfrans, ze willen behoud van etniciteit, clan, geloof, cultuur en familie. Ze willen vasthouden aan hun groepsdenken, heel achterlijk volgens uzelf. Ze staan zodoende tegenover uw en onze individualistische normen en waarden. U zou enige geloofwaardigheid winnen meneer Rutenfrans als u deze preek ook eens zou richten aan bijv. Marokkanen met een Nl. paspoort dat ze nu bij deze gelegenheid zo trots tonen met de tekst; ‘hier geboren’. Dat geeft u toch een mooi bruggetje? Maar nee, integreren met behoud van eigen identiteit moet kunnen zeggen de kosmopolieten, want wie zijn wij, toevallige inwoners van dit land nou helemaal?

Die miskenning en impliciet verbod van de eigen identiteit en eigen etnisch bewustzijn (van autochtone Nederlanders) is een grote fout volgens mij, want zo behandel je zelfs je immigranten niet. Wie dat zou doen maakt kans voor het gerecht gesleept te worden. Dus dat gebeurd niet, er gebeurd eerder iets omgekeerds. De rebel die alarm slaat, de klokkenluider die een inbreuk ziet op zijn eigen cultuur wordt geslachtofferd. De waakhonden die ruiken dat uw Nederlandse individualistische cultuur meneer Rutenfrans gevaar loopt worden aangevallen. Wilders zal en moet er aan, dat is wat we nu – ik schrijf dit op 22 maart- zien gebeuren. U, en de uwen, u denkt dat u het achterlijke clanbewustzijn bent ontstegen? Lees dan eens dit hier en herken uw cultuurpsychologische reacties gezien vanuit het perspectief van de evolutiebiologie.

.

Destructief “modern” clangedrag in Nederland.

Dit kopje is de titel van het artikel van Stefan Mellema uit 2007 dat u onder de hierboven gegeven link vindt. Ik neem twee gedeeltes daaruit over:

“Dat velen in de "Nederlandse clan" de mond vol hebben van „de open samenleving“ en het bestaan van een Nederlandse identiteit ontkennen, duidt erop dat de Nederlandse clan al zover is gekomen dat zij het afbakenen en verdedigen van het territorium aan het opgeven is. Dat klinkt allemaal zeer nobel en vredelievend natuurlijk, maar een open samenleving zonder identiteit heeft op termijn geen overlevingskans zolang er nog steeds clans zijn met een sterke identiteit, die binnen die open samenleving hun eigen territorium afbakenen, steeds uitbreiden, en bereid zijn deze met geweld te verdedigen.”

Lees wat Mellema ons vanuit de evolutie biologie voorhoudt:

‘een open samenleving zonder identiteit heeft op termijn geen overlevingskans zolang er nog steeds clans zijn met een sterke identiteit(….)’.

Waar is de wederkerigheid vanuit de Islamitische culturen wat betreft openheid en tolerantie? Dat is waar de rebellen zich druk om maken, hoe onbeholpen, onacademisch en onelitair dat ook gebeurd. Dit wordt uitgedrukt in de PVV, mogelijk gemaakt door Wilders. Realiseert de elite zich wel wat er gebeuren kan als deze mogelijkheid wordt gefnuikt? De elite die het volk niet (meer) begrijpt wordt gestraft vermoed ik.

“Want dat bijvoorbeeld de islam deel zou uitmaken van de Nederlandse clan lijkt niet te kloppen. Het klopt ook niet als je naar de reacties van de clan Nederland kijkt: Als de moslims echt deel uit zouden maken van de Nederlandse clan zouden ze net zoveel harde kritiek te verduren moeten krijgen als de rechtse oppositie. Dan zouden de straatterroristen (verbaal) net zo hard aangepakt worden als de vandalistische scholieren. Dan zou de islam net zoveel kritiek te verduren krijgen als het christen- en jodendom. Dat de clan Nederland zo vriendelijk is voor bepaalde andere clans is omdat ze bang is voor deze clans. En dat ze zo onvriendelijk is voor de eigen rebellen (in dit geval scholieren, rechtse politici, luidruchtige andersdenkenden, etc) omdat ze bang is dat de sociale cohesie in de eigen clan Nederland bedreigd wordt. De clan Nederland is dus niet alleen bang voor andere clans maar ook voor haar eigen rebellen. Maar de uiteindelijke agressie richt zich vaak slechts tegen de rebellen van de eigen clan!”

Zie hier de blindheid en de lafheid van de Widersbashers: uit angst voor de andere nieuwe culturen richt men zijn agressie op de eigen waakhonden/rebellen. Die moeten veroordeeld worden want bezitten niet de kosmopolitische universele geest die de elite wenst. Ze noemen de stemmers op Wilders hersenloze onderbuiken op twee benen, behalve als diezelfde mensen op D66 of de PvdA stemmen natuurlijk.

De elite is verantwoordelijk voor wat er kan of misschien gaat gebeuren. Ze zijn verblind door hun universele idealen. Ze leggen dat op aan het volk dat daar niet aan toe is of er niet voor kiest. Eenheid in verscheidenheid is een motto dat vaak onbegrepen blijft en als een slogan wordt misbruikt. De elite praktiseert een eenheidsdwang uit angst voor verscheidenheid. Men wil of durft niet naar verschillen te kijken en ze te benoemen uit angst voor conflict. Bovendien realiseert men zich niet dat het volk een kwetsbaarheid wordt opgelegd die het niet verkiest. Een open en tolerante samenleving legt het in de praktijk altijd af tegen een gesloten, met een trotse zelfidentiteit uitgeruste en tot geweld bereide samenleving. In feite wordt van het volk gevraagd om te geloven in ‘de zachte krachten’. Niet alleen daarin te geloven maar er ook naar te handelen. Hebt uw vijanden lief, keer de andere wang toe enz. Zulks kan niet opgelegd worden, kan niet georganiseerd worden, kan niet worden geïmplementeerd beste mensen van de elite. Dat kan alleen individueel, en uit vrije wil!

Reacties

Anoniem zei…
uitstekend stuk.
Anoniem zei…
Dank voor het herstel van mijn eigenwaarde, dat had door toedoen van de media wel een deukje opgelopen.
Anoniem zei…
een geweldig stuk dat veel lezers verdient!
Ad Rek zei…
@ reageerders; dank u wel.

@ Anoniem 23 maart 08:00 dank u, zegt het voort en/of stuur het door.
anol zei…
Ik wil niets afdoen aan je artikel beste Ad, dat staat.
Evenals de mening van Wilders staat. Kleur bekennen, en dat op basis van argumenten.
Waar ik dan toch moeite mee heb is dat :''reageerders dank u wel'' aan het eind. Dank voor wat? Voor de instemming overwegend[ zeg maar allemaal] anoniem? Voor het ontbreken van, al was het maar een - ter zake doend argument?
Ja, hee zeg Ad, je zit toch niet te vissen naar COMPLIMENTEN?
Ad Rek zei…
@ Anol,

jij ook bedankt.

Populaire posts van deze blog

De onwerkelijkheid van het waarneembare en De onwaarneembaarheid van het werkelijke.*

Dit artikel is bedoeld de aandacht te vestigen op de moderne renaissance van het metafysisch idealisme, de opvatting dat de werkelijkheid in essentie geestelijk is. Tevens als een oproep om te onderzoeken of een vergelijkende studie, uitwisseling en wederzijdse kritiek tussen esoterie en analytisch idealisme mogelijk is en wellicht zinvol is. Dit is een bescheiden eerste poging. Ad Rek De stelling in de titel opent de vraag en suggereert tevens dat onze werkelijkheid illusoir is en er een ‘echte’ werkelijkheid bestaat die we niet kunnen waarnemen. Hoe kun je het over een onwaarneembare werkelijkheid hebben. Die kun je toch niet waarnemen? Sla je dan niet aan het fantaseren, ga je niet juist dan jezelf iets illusoirs en onwerkelijks voorstellen? Dat kan je toch niet serieus nemen, behalve als sprookje, sciencefiction, fantasie of godsdienst? Om werkelijkheid van onwerkelijkheid te onderscheiden zijn we aangewezen op waarneming en het verwerken van die waarneming. Waarne

Cursus Analytisch Idealisme en Esoterische filosofie

Een cursus aan de hand van 11 video’s door Bernardo Kastrup De fysisch/materialistische wetenschap is een grens gepasseerd. Vooral door de quantum (deeltjes) fysica is het voorbij de grens gegaan van wat men materie noemde. Echter dat wat voorbij die grens werd gevonden werd (en wordt) nog steeds benoemd en geduid zoals men dat in het materialistische denken gewend was. Er worden nog steeds benamingen uit de materialistisch wetenschappelijke begrippenkader gebruikt. Bijvoorbeeld wordt het woord deeltje gegeven aan iets dat geen deeltje meer is. Wat betreft het woord golfje blijkt men niet echt uit te kunnen leggen wat er golft. Men zou zichzelf rekenschap kunnen geven van wat er ontdekt is en er de consequenties uit kunnen trekken. Men zou denken en visie kunnen herzien en aanpassen. Dat zou een hele omwenteling van onze visie op de realiteit en de wereld betekenen. Zo’n alternatieve visie kennen we uit niet-westerse culturen maar ook uit westers idealisme en mystiek. Blijven w

Esoterische Filosofie en Analytisch Idealisme

Esoterische filosofie is in het westen in meerdere bewegingen te vinden. In dit artikel kijken we naar het relatief moderne werk van H.P. Blavatsky. We pogen een vergelijking, kritiek en uitwisseling tussen esoterische filosofie en het moderne Analytisch Idealisme in gang te zetten. Hoe vruchtbaar zou een uitwisseling kunnen zijn? Het werk van H.P. Blavatsky (hierna HPB) kan gezien worden zien als een relatief moderne uiting van de esoterische filosofie. In dit artikel gaan we proberen om overlappende aspecten van esoterische filosofie en analytisch idealisme aan te wijzen. Bernardo Kastrup’s (hierna BK) schrijft in zijn boek Brief Peeks Beyond over eenzelfde missie als die van HPB in haar tijd. Bk zegt het op blz 148, meer specifiek op onze tijd gericht zo: "Wanneer de economisch succesvolle en intellectueel invloedrijke elite - een kleine minderheid van de populatie - niet langer in staat is dat succes en die invloed te ontlenen aan het materialisme, zal het paradigm